Rekkense bomenpracht
Wat een mooie dag was het afgelopen zondag! Een strak blauwe lucht na de eerste nachtvorst van deze herfst die de bladeren van de bomen kleurde. Dat Rekken zo’n prachtige dorpskern en zo’n mooie omgeving heeft komt voor een belangrijk deel door de aanwezigheid van monumentale oude bomen en karakteristieke boomgroepen. Daarover gaat het stukje van deze keer, waarin vooral de foto’s van afgelopen zondag spreken.
De meest bijzondere boom van Rekken is misschien wel de oude plataan bij het dorpshuis Den Hof aan de Lindevoort. Deze kolos wordt genoemd in het landelijk register van monumentale bomen (www.monumentalebomen.nl) en volgens de gegevens in dit register is deze boom al ongeveer 170 jaar oud. Platanen kunnen nog veel ouder worden: er schijnt in de voormalige Sovjet-Unie zelfs een meer dan 2000 jaar oud exemplaar te staan. De Rekkense plataan is in vergelijking daarmee dus nog maar een jonkie. Platanen worden vaak in steden aangeplant omdat ze goed tegen vervuilde lucht en weinig ruimte om de wortels kunnen. Kenmerkend is de afbladderende stam. In Zuid-Frankrijk staan platanen vaak in groepen op dorpsplein. Daar zorgen ze ervoor dat de oudere dorpsbewoners in de schaduw petanque (jeu de boules) kunnen spelen. Bij Den Hof ligt trouwens ook een petanque-baan!
Vlak daarbij staan enkele oude paardenkastanjes, waarvan de grootste ook een monumentenstatus heeft. Deze boom is waarschijnlijk ongeveer 140 jaar oud. In Turkije, waar de boom onder meer oorspronkelijk vandaan komt, voerde men de vruchten aan paarden om ze van hoest te genezen, vandaar de naam.
Op de aangrenzende begraafplaats staat een indrukwekkende rode beuk. De rode beuk is een variant van de gewone groene. Van oudsher plantte men een rode beuk als markering op de plek waar het ene grondeigendom overging in het andere. Een andere oude beuk, die aan de westkant van de begraafplaats stond, is in juni 2008 bij een hevige zomerstorm in tweeën gespleten en was, ongeveer 160 jaar oud, helaas niet meer te redden.
Achter de Antoniuskerk staat nog een grote vrijstaande linde, een boomsoort die in Rekken en omgeving op veel meer plaatsen in aangeplant, vaak ook als wegbeplanting zoals langs de Zuid-Rekkenseweg. En natuurlijk heet de Lindevoort niet voor niets zo. Lindebomen bloeien rond juni en verspreiden dan een zoetige geur, die enorm veel insecten aantrekt. Bijen verzamelen dan de nectar uit de lindebloesems en maken daaruit de beroemde lindenhoning.
Langs de Berkel is de es de meest opvallende boom. Deze boomsoort wordt op allerlei plaatsen aangeplant, maar van nature groeit deze vooral in rivier- en beekdalen. Essen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun veervormige blad dat in de herfst prachtig goudgeel kleurt. De bomen kunnen meer dan 40 meter hoog worden, zoals hun wetenschappelijke naam Fraxinus excelsior (excelsior = “altijd maar hoger”) ook al aangeeft. Essenhout is licht maar sterk en elastisch en wordt graag gebruikt voor meubelbouw en vloeren.
De meest vlammende herfstkleuren heeft de Amerikaanse eik. Er staat een groot exemplaar aan de Huttendijk dat al van ver af opvalt. De Amerikaanse eik is al in de 18e eeuw in Europa ingevoerd, omdat deze op arme zandgronden beter groeit dan de inheemse eik en ook vanwege de prachtige herfstkleuren. Amerikaanse eiken leveren minder goed hout dan de inheemse eik en leeft ook veel minder lang.
Iets om eens over na te denken: Amerikaanse onderzoekers hebben vastgesteld dat er op de aarde ruim 3 biljoen (3.000.000.000.000) bomen groeien ofwel ongeveer 400 per inwoner Dat lijkt veel, maar ieder jaar verliezen we gemiddeld ongeveer anderhalve boom per aardbewoner. In Nederland zijn er maar ongeveer 20 bomen per inwoner. En dat terwijl bomen ongelooflijk belangrijk voor de mens zijn: als leverancier van zuurstof, hout, voedingsmiddelen en schaduw. Bovendien houden boomwortels de vruchtbare bovenste grondlaag vast waardoor deze niet wegspoelt of –waait en vormen bossen het leefgebied van allerlei andere levende wezens.
PB, 15-10-2015