De Hönnigkael of D’n Aap
Hendrik Wansink was zijn naam. De meesten inwoners van Rekken kenden Hendrik gewoon als de hönnigkael of ’n aap woonachtig aan de Panovenweg in een armetierig boerderijtje met de naam D’n Aap. Hier groeide hij op samen met zijn broer Dirk en drie zussen Drika, Aleida en Hanneke. In bittere armoe. Zijn vader overleed al vrij jong en z’n moeder bleef alleen met de vijf kinderen achter. In deze dagen was weduwe zijn een synoniem voor armoede. Al snel werden de kinderen aan het werk gezet. De jongens werkten van ’s ochtends tot ’s avonds bij de panoven waar dakpannen en draineerbuizen werden gemaakt. Nadat de meisjes het huis uit waren en moeder overleed bleven de broers alleen achter in het ouderlijk huis. Wanneer er geen werk was bij de panoven staken ze plaggen voor het open vuur en de potstal. Daarnaast verkochten ze eieren, honing (waaraan Hendrik één van zijn bijnamen te danken heeft) en werd af en toe wat wild gestroopt. Ze waren op deze manier zelfvoorzienend en er werd niet over gepiekerd om een waterleiding of elektriciteitskabel naar de woning aan te leggen. Dit onder het motto ‘wa’j zelf hebt mo’j neet kopen’. Uiteindelijk overleed Dirk in 1966 en kwam Hendrik er alleen voor te staan. Door middel van de productie van eieren en honing van zijn eigen kippen en bijen, het vangen van vogels die hij verkocht en daarnaast zijn wil om zelfstandig te blijven redde Hendrik het echter wonderwel.
Hendrik hield niet van pottenkijkers maar kon genieten wanneer bekenden uit de buurt ‘stadse luu’ meenamen die vol verbazing de boerderij en zijn manier van leven in zich opnamen. Net het Arnhemse openluchtmuseum.
Een nare gebeurtenis in augustus 1975 zorgde voor een omslag in Hendriks leven. Hij werd overvallen door twee jongens die op zoek waren naar geld. De daders werden snel gepakt maar de gebeurtenis heeft hem nooit meer losgelaten. Hendrik verkocht uiteindelijk het boerderijtje compleet met inventaris aan een Twentse slager. Kort daarna overleed hij op 77 jarige leeftijd. Waarschijnlijk hebben de heimwee naar zijn ouderlijk huis en de emoties van de overval hieraan bijgedragen. Het boerderijtje bestaat inmiddels niet meer. Aanvankelijk zou voor het boerderijtje een luxe bungalow geplaatst worden. Maar nog voor het zover was werd de woning van Hendrik weggevaagd door een brand. Slechts een aantal foto’s zijn van het huis overgebleven van wat eigenlijk in combinatie met Hendrik een echt monument was.
November 2015
Foto’s: Annie Kok-Papenborg
Tekst: Lotte Roos
Na publicatie ontvingen wij nog een reactie van Annie Kok-Papenborg via facebook:
Hendrik van n Aap met oud en nieuw (ik was ongeveer 10 jaar) kregen we altijd een borreltje jenever en die had hij verstopt in een regenlaars en die moesten we opdrinken ( nooit aan moeders verteld dat het zo vies was)